ඒ නිසාම වර්තමානයේ දරුවන් කෙරෙහි විශේෂ අවධානයකින් කටයුතු කිරීමට ලෝකයටම සිදුවී තිබේ. මෙහි ආසන්නතම සිදුවීම පසගියදා වාර්තා වුයේ අපේ රටෙන්. යුද්ධයේදී හෝ ගැටුම්කාරී තත්වයකදී ප්‍රධාන වශයෙන් පීඩාවට පත්වන පාර්ශ්ව දෙකක් සිටී. ඒ කාන්තාවන් සහ ළමයින්. වැඩිහිටියන් අතර සිදුවන ප්‍රචණ්ඩත්වය මුල් කරගත් සිදුවීම්වලදී වඩාත් අසරණ භාවයට පත් වන්නේ, හය, හතර නොදන්නා කුඩා දරුවන්වීම ඛේදනීය තත්වයක්.
පසුගියදා එල්ල වූ ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරයෙන් කුඩා දරුවන් රැසක් ජිවිතක්‍ෂයට පත්වූහ. මිලේච්ඡ ත්‍රස්තයින් තම දරරුවන් පවා සමීපයේ තබාගෙන බෝම්බ පුපුරුවා ගන්නා බිහිසුණු දර්ශන මාධ්‍ය ඔස්සේ ප්‍රචාරණය වී තිබිණ. කල්මුණේ සායින්දමරුදු බෝම්බ ප්‍රහාරයන්ට මැදිව තුවාල ලැබූ කුඩා දරුවෙකු, හමුදා සොල්දාදුවෙකු විසින් බේරා ගනු ලැබූ අවස්ථාව කාගේත් හද කම්පා කරවන දසුනක් විය. මෙවැනි විනාශකාරී සහ අභාග්‍ය සම්පන්න තත්වයන්ට දරුවන්ට මුහුණ පෑමට ඉඩ නොතැබීම මුළු මහත් සමාජයේම වගකීමක්. දරුවන් අනාරක්‍ෂිත නොකර, ඔවුන් රැක ගැනීම සඳහා විධිමත් වැඩපිළිවෙළක් සකස් කිරීමේ මඟහැරිය නොහැකි අවශ්‍යතාවක් අද මතුව තිබේ.
